به گزارش شمال نیوز به نقل از جوان: حالا محمد رويانيان اين روزها را تصور كنيد، او شده مانند تمام مديرهاي قبلي پرسپوليس، مديرعاملي كه كمتر از يك سال بعد از آمدنش به فوتبال، به نظر مي‌رسد راه ماندن و مديريت در فوتبال را مانند قبلي‌ها مي‌رود و خبري از تغيير نيست. حرف‌هاي اين روزهاي محمد رويانيان بي‌شباهت به حرف‌هاي حبيب كاشاني نيست، اگر محمد رويانيان از ستاد سوخت راهي خيابان سئول و باشگاه پرسپوليس شده بود، حبيب كاشاني هم توسط محمد علي‌آبادي از شوراي شهر و خيابان بهشت به مديرعاملي باشگاه پرسپوليس رسيد، او هم مانند اين روزهاي رويانيان از ناپاكي‌هاي فوتبال مي‌ناليد، از اينكه در فوتبال همه چيز با رابطه و دلالي شكل مي‌گيرد انتقاد مي‌كرد اما وقتي پاي عمل مي‌رسيد حبيب كاشاني هم مي‌شد يكي مثل همه مديرهايي كه در فوتبال ايران مديريت مي‌كنند و بخشي از فضاي آشفته فوتبال امروز را بايد به پاي آنها نوشت.
بركناري محترمانه دايي و نشستن حميد استيلي دوست نزديك حبيب كاشاني روي نيمكت پرسپوليس را هنوز هواداران قرمزپوشان از خاطر نبرده‌اند. هر چه بود كاشاني هم انگار اسم رمز اين فوتبال را در ادامه همان راه مديران قبلي مي‌دانست همان نتيجه‌اي كه انگار محمد رويانيان هم به آن رسيده و همان راه سابق را پيش گرفته، مانند كاشاني و مديران عامل گذشته قرمزها، مديراني كه در حرف مي‌خواهند خودشان را متفاوت از قبلي‌ها نشان دهند اما وقتي پاي اجرا و عمل مي‌رسد همان روش‌هاي گذشته پياده مي‌شود و خبري از تحول و دگرگوني نيست.
نمونه آن هم برنامه نود هفته گذشته بود. محمد رويانيان آن قدر از مصاحبه سرپرست فجر و افشاي قرارداد يك ميليارد و دويست و پنجاه ميليوني رضا حقيقي بازيكن تازه‌وارد قرمزها كه از شيراز به تهران آمده برآشفته شده بود كه تمام فوتبال ايران را زيرسؤال برد و اعتراف كرد كه شرمش مي‌آيد كه در فوتبال مدير است، از پشيماني‌اش براي آمدن به پرسپوليس گفت و اينكه در اين مدت آن قدر درباره قراردادهاي ميلياردي حرف پشت سرش زده‌اند كه ديگر بريده و مي‌خواهد برگردد و لباس نظامي بر تن كند و آنجا شهيد شود.
اينكه مديرعامل پرسپوليس چرا حاضر به كار در فوتبالي است كه هزار و يك ناپاكي دارد همان سؤالي است كه پس از گلايه‌هاي رويانيان ذهن خيلي‌ها را به خودش مشغول كرده، البته مديرعامل پرسپوليس گفته است مي‌خواهد بماند و مبارزه كند و تا جايي كه مي‌تواند فضاي فوتبال را پاك كند اما به نظر مي‌رسد حرف‌هاي رويانيان تنها جنبه شعاري دارد، او در مدتي كه از حضورش در پرسپوليس مي‌گذرد نه تنها قدمي براي فوتبال پاك برنداشته بلكه با پرداخت‌هاي ميلياردي به بازيكنان، خواسته يا ناخواسته بازار دلال‌ها را داغ‌تر از قبل كرده است، بازاري كه يكي از ريشه‌هاي اصلي فساد در فوتبال است.
با اين وضعيت صحبت از مبارزه با فساد و دلالي در فوتبال توسط رويانيان تنها به يك طنز تلخ مي‌ماند. با اين تفاسير بايد از محمد رويانيان پرسيد او چرا در اين فوتبال كثيف و غوطه ور در فساد كه به گفته خودش شرمش مي‌آيد، مانده است؟ چرا يك خط استعفا نمي‌نويسد و نمي‌رود؟ البته رويانيان بارها گفته چند بار استعفا داده و مخالفت كرده‌اند، استعفاهايي كه به نظر مي‌رسد از همان جنس استعفاهاي علي فتح‌الله‌زاده است، همتاي رويانيان در استقلال كه هر چند وقت يكبار به خاطر مشكلات مالي تهديد به استعفا مي‌كند اما با ادامه مشكلات همچنان در فوتبال مي‌ماند و حاضر به دل كندن نيست آن هم به خاطر جذابيت رسانه‌اي فوتبال و توي چشم بودن، نكته‌اي كه رويانيان، فتح‌الله‌زاده و مديران مانند آنها را در اين فوتبال ماندني كرده است!
